şiir sağanağı öncesi dinginlik
patlayacak yakında gök
hayattan harf harf
ılgım düşler çekeceğim
kelime değince yere boşalacak
her damlada filizlerim
kış öncesine
gebe olduğunda mevsim
hayat birikecek
çukuruna gözlerimin
dökülecek bir şekilde
ırmak ırmak
üzerine konmuş meşeden ahşap
böyle başladı
bizim yolculuğumuz
şiir tek kuman
ve altımda akan yıllar
ve bir köprüdür sana gelişim
çocukların geçer üzerimden
yalın ayakları ile
onlar neşeli ben elemli
bu dökük hallerine
lodosunda gözlerimin
kaybettim dünleri
ihtiyar bir adam yaslandı bana
bir bastondum sedir ağacından
kuru'yanından yaşlandıkça
ormanımda kayın heybetinde
bazen düş olur girerdim
kuytu yarınlarda hülyaların
endamı gibiydim cerenin dağlarda
cemre olur düşerdim yüreklere
kor kor
har har
yalaz yalaz
bir şuleydim
denizde fer arayanlara
böyle ölüm istemedim aslında
yıldırım düştü dallarıma
küllerimi savurmasınlar
illa işe yaramalı bedenim
bir köylü evinde
güzine soba içinde
çöreğe yakıt
çocuk yanağına ısı bırakayım
yada gömün beni dağların ucasında
yeni fidelere gübre olayım
yaşamak mı?
her yongam feda
avuçlarında biriksem
bir dua gibi rüzgara
Bahtiyar Arslan
